Een fotoreis naar Helgoland

Informatie over het eiland

Helgoland ligt in de Duitse Bocht zo’n 70 km uit de kust in de Noordzee en behoort tot de Duitse deelstaat Sleeswijk-Holstein. Het eiland is ca. 1,7 km2 en telt ongeveer 1300 inwoners. Het eiland beschikt over een klein strand, maar is vooral bekend om zijn roodgekleurde rotskust die tot 61 meter hoog uit de zee rijst. De rotspunt genaamd de Lange Anna is het bekendste kenmerk. Sinds de storm van 1720 bestaat het eigenlijk uit twee eilanden: het hoofdeiland dat is onderverdeeld in de niveaus Oberland, Mittelland en Unterland en anderzijds de Düne een zandig eilandje waar zich een populatie zeehonden bevindt.

De reis:

Dit wordt mijn 2e foto reis dit jaar en zoals het er naar uitziet gaan we weer met een gezellig clubje op pad. Op Vrijdag 26 juni verzamelen de meesten van ons zich op de parkeerplaats van het AC restaurant De Meern. We vertrekken zo rond 3 uur s'morgens richting Willemshaven om daar ook de rest van het gezelschap te ontmoeten. De auto wordt geparkeerd op het parkeer terrein en dan lopen we met de complete uitrusting richting de ms Helgoland. De ms Helgoland is een grote boot met een restaurant en een groot zonnedek. De heenreis was het mistig waardoor we geen gebruik hebben gemaakt van dit zonnedek. Ook reist er een vaste muzikant mee die ons vermaakte met zijn accordeon muziek.

De boottocht duurt ongeveer 3 uur, en de vaart gaat voorspoedig. De verwachte problemen van de zeeziekte valt erg mee, niemand heeft hier last van. Lekker binnen zitten zodat je de deining niet ziet, of dit zeeziekte voorkomt weet ik. Als we bij Helgoland aankomen, gaat de boot voor anker. We worden door middel van sloepen met onze uitrusting en bagage naar het eiland overgebracht. Daar aangekomen hebben we ons ingechecked in ons 4 sterren hotel de Rickmers Insulanerop de kamer. Ik zit hier samen met Cor visser.

Het is redelijk mooi weer en nadat we onze spullen hebben uitgepakt op de kamer verzamelen wij ons voor het hotel om meteen met onze foto-uitrusting de steile rotswand te beklimmen om de Jan van Genten te ontmoeten. De wandeltocht duurt ca 20 minuten en brengt ons via paden helemaal naar boven waar we een mooi uitzicht hebben op niet alleen Jan van Genten maar ook Zeekoeten, Drieteenmeeuwen en Noordse Stormvogels. De JvG komen op nog geen 10 meter voorbij vliegen en vliegen op je af om te landen op de rots. Dit is een geweldig gezicht. Het baltsgedrag van de verschillende vogels is hier goed te zien.

Na deze eerste indrukken gaan we vrij laat terug naar beneden (we waren immers omhoog gelopen) om onze uitrusting in het hotel achter te laten om daarna op zoek te gaan naar een Restaurant. Inmiddels zijn er al wat verschillende groepjes gevormd. Ons groepje bestaat uit, Joep Krijnen, Cor Visser, Silvia en Henny v Egdom, Ronald Anema, Johan Hanko en ikzelf. We hebben het de eerste avond maar (niet) rustig gehouden en ondanks dat we vroeg zouden opstaan is het toch weer erg laat geworden.

Zoals afgesproken staan we vroeg op en doen ons tegoed aan het ochtend ontbijt. Als we de hele klim weer hebben gemaakt blijkt dat door het mooie weer avond fotografie toch beduidend mooier is voor wat betreft het licht. We hadden inmiddels ook al besproken om in de middag naar het naast gelegen eilandje Dune te gaan om oa zeehonden te fotograferen.
Nog voordat we een zeehond hebben gezien treffen we een Bontbekplevier met jong die we mooi hebben kunnen vastleggen. Hierna zijn we op zoek gegaan naar de Zeehonden. Onderweg kwamen we ook nog Kleine Mantelmeeuwen, Zilvermeeuwen, Bonte Kraaien en Eiders tegen. De eerste zeehonden die we zagen waren wat ver weg maar al snel kwamen we een groep tegen die op het strand lag. Gewone en Grijze Zeehonden lagen door elkaar en waren niet schuw en lieten zich makkelijk fotograferen.

Na enige uren tussen de zeehonden te hebben gelegen gaan we terug naar Helgoland om in het mooie avondlicht toch weer wat foto's van vliegende JvG te maken.

Als we klaar zijn met fotograferen gaan we weer terug naar het hotel om ons op te frissen om daarna op zoek te gaan naar een restaurant. Natuurlijk gaan er fantastische verhalen over de tafel waarop regelmatig jaja wordt gezegd. De serveerster brengt ons op een gegeven moment op de hoogte dat jaja "lik mijn kont" betekend en dat ons veelvuldig jaja niet zo netjes is. Natuurlijk wordt hierom verschrikkelijk gelachen en zijn de jaja's niet meer weg te denken.

Op onze laatste dag pakken we vroeg onze spullen in en kunnen we de bagage in een afgesloten kamer plaatsen van het hotel. We willen nog een keer naar Dune om wat foto's van de zeehonden te maken. Als we hier klaar mee zijn zorgen we dat we op tijd weer terug zijn om de spullen op te halen en om ons weer te verzamelen bij de opstap plaats van de boot. Hier treffen we iedereen weer en sommigen hebben we dus ook alleen maar gezien bij het opstappen en de rest van de tijd niet, en dat terwijl het eiland niet zo heel groot is.

De terug reis lijkt een mooie te worden. Prachtig weer en zeer voldaan en met mooie herinneringen gaan we de boot weer op. Ook dit keer worden we door sloepen naar de ms Helgoland gebracht. De douane controle stelt deze keer niet zo veel voor, we kunnen zo doorlopen. Op de boot aangekomen worden de spullen weer in de schappen gelegd en begeven wij ons naar het dek. Daar staat nog wat strandstoelen en mede door het mooie weer nemen wij plaats op de nog vrije strandstoelen. Na een klein kwartier gevaren te hebben komt er een matroos aan die aangeeft dat we moeten betalen voor deze stoelen. Dat bordje stond ergens verscholen en met wat gemopper dat we ons niet lieten kennen betaalde we het verschuldigde bedrag. Na een tijdje komt de accordeonist weer op visite en na "tulpen uit Amsterdam" gespeeld te hebben vertrekt deze weer.

Nu hadden we al erg veel gelachen en het heel gezellig gehad, de grootste klapper moest nog komen. Op een gegeven moment wilden enkele wat stoelen verschuiven, daardoor kon men beter van de zon genieten. Je begrijpt wel dat het schuiven van strandstoelen niet geheel ongevaarlijk is. Nou, de stoelendans was nog niet begonnen of er werd her en der meegeholpen door onderen door wat te duwen en trekken. Ineens een klap, en een doodse stilte op het zonnedek, en een in zichzelf lachende en schuddende "ik" plat op de grond. Toen men in de gaten had dat ik niks mankeerde begon de hele meute te schateren van het lachen inclusief mijzelf. Geen vingers kwijt, alleen plat liggend op de grond. De bootreis verloopt verders voorspoedig net zoals de rit naar de plaats van vertrek.

Het waren fantastische dagen die niet zonder de gezelligheid van de mede fotografen zo zouden zijn verlopen, dit alles was niet gebeurd zonder de initiatiefnemers van deeldenatiuur.nl